logo

Oddział Poznań

  • 1
  • 2
  • 3

Napisy na ścianach z lodu

Urodziła nas Ciemność
która rośnie pod żebrami.

*

Oddal, oddal martwa ręko,
kielich nieśmiertelnej
śmierci.

*

Tu samotność –
jest jak przezroczysta studnia
w bryle lodu.

*

Biała, nieskończona pustynia...
A to my patrzymy sobie w oczy.

*

Jedynym pokarmem
jest tu zatruta
pamięć.

*

Pragnienia są jak kra
stłoczona na mieliźnie
przez sztorm.

*

Domem jest
jak dzwon spadający
demon wiatru.

*

Oczekujemy na zbawienie:
nikły płomyk
serca.

*

Wyciągamy do siebie dłonie,
z których wylewa się lodowiec.

*

Wyciosaliśmy krzyż z lodu.
Na Niego nie starczyło krwi.

*

Do pętli własnych rąk
tęsknisz tu jak do
spełnienia.

*

Są nas miliony.
Ja nie spotkałem
samego siebie.

*

Który tu przybywasz –
nie płacz. Łzy
zmiażdżą oczy.

*

Na płaczących wpełza lód.
Na lód wchodzą następni.
Rośnie ściana płaczu.

*

Pragnienie ucieczki?
Nieskończona kula huraganu
tocząca się po nieskończonej tafli lodu.

*

Obojętność: otchłań,
w którą staczają się
góry lodowe.

*

Czułość:
usta odciśnięte
w lusterku z mrozu.

*

Obłęd: list pisany stopami
na śniegu. W zawiei.

*

Obraz naszego życia:
ryba pływająca
w akwarium. Z lodu.

*

Odzyskać wolność?
Stopić do dna
zamarznięty ocean.

*

Najdoskonalsze więzienie:
unoszący się nad wszystkim
i we wszystkim – ogień mrozu.

*

Każdy jest otchłanią,
którą wrzucono
w jeszcze większą otchłań.

*

Śmiech Szatana:
lawiny.

*

Oto jesteśmy:
strąceni w nie
śmiertelność.

*

Wszystkie drogi
odwracają się?
od nas.

Kwiecień '84; grudzień '93, Poznań
24 kwietnia '93, Obory