logo

Oddział Poznań

  • 1
  • 2
  • 3

Bartoszewska Zofia

Zofia Bartoszewska (z d. Pawłowska), ur. 19 VI 1934 w Józefowie (pow. ostrołęcki). Ukończyła Państwową Szkołę Pielęgniarstwa w Poznaniu (1953).
1953-1955 pielęgniarka oddziałowa w Wojewódzkiej Przychodni Matki i Dziecka w Poznaniu, 1955-1956 pielęgniarka zabiegowa w Szpitalu Miejskim im. Franka Raszei tamże, 1957-1960 poradni przeciwgruźliczej w Przychodni Obwodowej Poznań-Stare Miasto, (również instruktorka zawodu), 1962-1963 w Przychodni Obwodowej Poznań-Nowe Miasto, w 1963 w Gabinecie Lekarsko-Pielęgniarskim przy Urzędzie Miasta Poznania, 1963-1973 w poradni dziecięcej w Dzielnicowym Zakładzie Służby Zdrowia Poznań-Nowe Miasto, 1973-1978 w poradni przemysłowej w ZOZ Poznań-Nowe Miasto, 1978-1986 w gabinecie zabiegowym poradni w ZOZ Grunwald.

Od IX 1980 w „S”, współorganizatorka MKZ w Poznaniu; członek KZ w ZOZ Grunwald, od IX 1980 członek Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia w Wielkopolsce (z Anną Kałamoniak, Anną Grzymisławską, Barbarą Napieralską, Jerzym Żarnowskim, Bogdanem Narożnym, dr. Rudnickim, doc. Anną Potok), następnie Prezydium Ogólnokrajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia (z dr. Nowakowskim, dr. Michałem Gerwelem, dr. Pietraszkiem, Krystyną Nowak, Ludwiką Kubicką). Organizatorka zbiórek żywności i pieniędzy na rzecz represjonowanych, świadcząca pomoc medyczną; uczestniczka Duszpasterstwa Ludzi Pracy, współorganizatorka Mszy za Ojczyznę, Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.

Po 13 XII 1981 kolporterka wydawnictw podziemnych, m.in. „Obserwatora Wielkopolskiego”; 4 VIII 1982 skazana przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny w wysokości 3 tys. zł, w 1982 przeniesiona na gorzej płatne stanowisko, w 1986 zwolniona z pracy; w VIII 1988 zatrzymana za udział w strajku w HCP, gdzie zapewniała opiekę medyczną strajkującym.

W 1989 organizatorka Komitetu Obywatelskiego Osiedla Lecha-Czecha w Poznaniu, w czasie wyborów 4 VI 1989 mąż zaufania Ryszarda Ganowicza; współzałożycielka, członek (z legitymacją nr 1) Stowarzyszenia Poznański Czerwiec. Pomysłodawczyni i współzałożycielka samorządu pielęgniarskiego, w 1991 pierwsza przewodnicząca Komitetu Założycielskiego Samorządu Pielęgniarek i Położnych. 1992-1994 przewodnicząca Fundacji Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym. W 1993 organizatorka Centrum Informacji i Wspomagania Organizacji Pozarządowych w ramach funduszu PHARE.

Wielokrotnie odznaczana i wyróżniana: Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Zdrowia (1996), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001), Srebrnym Krzyżem Zasługi za Samorząd Pielęgniarski (2002), Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego (2003), Medalem Okolicznościowym Prezydenta Miasta Poznania z okazji obchodów 50. rocznicy powstania poznańskiego (2006), Medalem Związku Kombatantów Węgierskich w 50. rocznicę powstania węgierskiego dla uczestników powstania poznańskiego (Budapeszt 2006), Odznaką 25 lat Solidarności Walczącej za zaangażowanie w działalność na rzecz wolnej Polski (2008)

1981 rozpracowywana przez Wydz. IIIA KW MO w Poznaniu w ramach SO krypt. Pomnik.

Karolina Bittner, Encyklopedia Solidarności T. I.

 

 

Po latach..

Pamiętam, że p. Zofia Bartoszewska była zaangażowana z działalność „Solidarności” od początku jej powstania. Szczególnym polem jej zainteresowania była organizacja struktur Związku w służbie zdrowia.

Po wprowadzeniu stanu wojennego ofiarnie włączyła się w działalność podziemną Związku. Była kolporterką wydawnictw podziemnych: prasy, książek, kaset audio, wydawnictw okolicznościowych. Organizowała zbiórki pieniędzy na działalność struktur podziemnych.

Udostępniała swoje mieszkanie na spotkania działaczy podziemnej „S”. Służyło ono także za punkt kontaktowy między strukturami „S”. Jej mieszkanie było również miejscem organizowania zbiórek żywności i pieniędzy na potrzeby osób represjonowanych i ich rodzin.

Przez cały okres stanu wojennego aktywnie brała udział pracach Duszpasterstwa Ludzi Pracy, w Mszach św. za Ojczyznę oraz manifestacjach, podczas których zabezpieczała pomoc medyczną dla jej uczestników.

Z pełnym zaangażowaniem służyła swoją wiedzą i pomocą praktyczną osobom zagrożonym wyrzuceniem ze studiów lub pozbawieniem pracy za działalność niezależną.

W 1982 r. Zofia Bartoszewska została skazana przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny. Była szykanowana w pracy, pozbawiana premii i awansów. W 1982 r. została przeniesiona na gorzej płatne stanowisko a w 1986 r. zwolniona z pracy. W sierpniu 1988 r. zatrzymana za udział w strajku w HCP, gdzie zapewniała opiekę medyczną strajkującym.

Zofia Bartoszewska całym sercem była oddana „Solidarności” i ludziom walczącym o niepodległość naszego Kraju. Była wszędzie tam, gdzie wymagała tego sytuacja. Nie szczędziła swojego zdrowia i sił. Swoją działalność pojmowała jako służbę i zawsze - nie bacząc na zagrożenie - była tam, gdzie jej służba była potrzebna.

Barbara Napieralska,
Sekretarz Zarządu Regonu NSZZ Solidarność Regonu Wielkopolska,
w grudniu, 2017 roku